Beste Deerlijknaar
Wat maakt Deerlijk zo een fantastische plaats om te wonen?
Ik beloof plechtig dat wanneer je deze vraag aan eender welke lokale politieker stelt je (naast een hele reeks politieke prietpraat) ook steeds hetzelfde antwoord zal krijgen. Consequent repliceren zij: “De veelzijdige, enthousiaste en hardwerkende verenigingen.”
Dat is niet noodzakelijk een leugen. De Deerlijkse verenigingen ontvangen één voor één uiterst degelijke ondersteuning en krijgen steeds een uitgebreide kans tot een hele reeks subsidies, premies en toelagen toegereikt. Zij het nu jeugd, sport, cultuur, senioren of anderen, allemaal kunnen we geregeld met lof over ons gemeentebestuur spreken. Niet alleen burgemeester en schepenen, maar ook de andere gemeenteraadsleden en onze ambtenaren weten dat zij vaak enkel moeten rekenen op hun inwoners om van Deerlijk een plezierige, energieke en gezellige gemeente te maken.
Zolang zij voor de broodnodige ondersteuning zorgen!
Nog beter vinden wij het als diezelfde bestuurders gebruik maken van wat Deerlijk vanuit zijn eigen heimat te bieden heeft. Niels Destadsbader, Hannelore Bedert of Yves Benoit zijn allemaal mensen die met recht en rede geliefd worden in Deerlijk en die met veel trots ingezet worden om ons gemoedelijke dorpje in Zuid-West-Vlaanderen in de kijker te zetten.
Wat doet het dan toch zo’n zeer als die twee essentiële bouwstenen van onze Deerlijkse identiteit opeens met elkaar in conflict komen. Onze Deerlijkse jeugdverenigingen houden via samenkomsten van de Jeugdraad, aan de hand van een soort ongeschreven regel, onvoorwaardelijk rekening met elkaar. Mocht het Instuifweekend van Chiro Joeki samenvallen met de Fancy Fair van de Scouts (beiden evenementen die Deerlijk met de nodige vitaliteit injecteren) zou dat enorm jammer zijn! Elkanders publiek wordt ontnomen en de kruisbestuiving onder de jeugd stopt! Daarom vermijden we ten allen koste zo’n situaties.
Dit weten alle vrijwilligers van de Deerlijkse jeugdverenigingen.
Dit is een evidentie.
Dit is nét geen ongeschreven natuurwet van ons jeugdwerk.
Er werd, door een aantal particulieren én met medeweten van het gemeentebestuur, beslist om op 31 augustus BuikRock te organiseren. Een festival ter gelegenheid van het ereburgerschap van Niels Destadsbader. Hij zal daar die eer in ontvangst nemen, volgens de bekendmaking, “in aanwezigheid van de voltallige gemeenteraad”. Toevallig op dezelfde dag als één van de hoogdagen van het Deerlijkse jeugdwerk, de Heemfeesten van Chiro Sellewie.
Dit nieuws kwam als donderslag bij heldere hemel. Er werd inspraak gevraagd, maar dat zijn vijgen na Pasen aangezien beide evenementen al in kannen en kruiken zijn. Sommigen beweren dat het doelpubliek niet overlapt, maar een kleine blik op de namen aangeboden op BuikRock, bewijst het tegendeel.
Dit is niet het einde van de wereld. Wel is het een slag in het gezicht van een groep enthousiaste vrijwilligers die bloed, zweet en tranen steekt in een zwaar weekend. Een weekend met de uiteindelijke doelstelling om de zware kosten van een jeugdwerking te dekken. Denk maar aan renovaties, zomerkampen of speelmateriaal. Kosten die nooit ofte nimmer gemaakt worden met economisch winstbejag in het achterhoofd.
Als Jeugdraad willen we Chiro Sellewie een hart onder de riem steken. Wij staan achter jullie en vinden het uitzonderlijk jammer dat deze beslissing mogelijks ten koste van jullie heemfeesten werd genomen.
Wat als andere jeugdverenigingen hier ook het slachtoffer van worden?
Wat als de gemeente niet genoeg materiaal voor beide evenementen kan voorzien?
Wat als we op den duur geen heemfeesten, fuiven of eetfestijnen meer hoeven organiseren omdat grotere en op winst beluste evenementen al het volk wegtrekken?
Wat als het gemeentebestuur dergelijke initiatieven ten koste van ons steunt?
Wat gebeurt er dan met het gemeenschapsgevoel van Deerlijk waarvan verenigingen de bouwsteen zijn?
Versta ons niet verkeerd. Dat er meer georganiseerd wordt in Deerlijk is altijd geweldig. Dat Niels wil optreden in Deerlijk is fenomenaal. In een ideale wereld was er hierover echter overleg geweest. Wie weet wat een samenwerking gebracht kon hebben? Dat een aantal particulieren een evenement organiseren zonder, al dan niet bewust, rekening te houden met de traditionele septemberweekends van Deerlijk is één iets. Dat het gemeentebestuur daarvan op de hoogte was en hier niet eerder mee aan de slag ging, is iets helemaal anders. Ze hielden dan wel bewust, dan wel uit nalatigheid geen rekening met een vaste waarde in het verenigingsleven.
Hoe kan ons bestuur nu nog met enige vorm van oprechtheid beweren dat zij verenigingen de grootste troef van Deerlijk vinden?
Getekend
Jeugdraad Deerlijk
